Ηλυσιακός: Η δικαίωση άργησε αλλά ήλθε!

Ανακοίνωση εξέδωσε η διοίκηση του Ηλυσιακού μέσω της οποίας διεκυκρίνιζει αρκετά θέματα αναφορικά με την δική για τα ”στημένα” όπου εμπλέκεται και το όνομα της ομάδας. Στο κείμενο της αναφέρονται τα εξής: Η πολύκροτη -πρώτη χρονικά- δίκη για τα «στημένα» έλαβε τέλος, μετά από δυόμιση μήνες, με τις αποφάσεις του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων!

Ο Θωμάς Μητρόπουλος, ως πρόεδρος του εκτρώματος που με την ανοχή της πολιτείας ονομαζόταν Ηλυσιακός, κρίθηκε αθώος για παράνομο στοιχηματισμό, αλλά ένοχος για δωροδοκία-δωροληψία στα παιχνίδια Ηλυσιακός – Εθνικός, Ηλυσιακός – Αγροτικός Αστέρας και Ολυμπιακός Βόλου – Ηλυσιακός.
Επειδή αισθανόμαστε άβολα να φαίρεται το όνομα της ομάδας μας, εμπλεκόμενο σε παράνομους στοιχηματισμούς, δωροδοκίες, δωροληψίες και άλλα περίεργα οφείλουμε να υπενθυμίσουμε την σχέση του καταδικασθέντα με την αγαπημένη μας ομάδα.

Το καλοκαίρι του 2008 απέκτησε το  πλειοψηφικό πακέτο μετοχών της ΠΑΕ ΗΛΥΣΙΑΚΟΣ.

Οι προθέσεις του μεγαλομετόχου ήταν από την αρχή ξεκάθαρες. Δεν τον ενδιαφέρε ο Ηλυσιακός, αλλά η διατήρηση του ονόματος του στον χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και αυτό θα το κατάφερνε, είτε μέσω συγχώνευσης, είτε μέσω απορρόφησης, είτε με ανταλλαγή Κατηγοριών, έστω και χωρίς την συναίνεση του Ερασιτεχνικού Σωματείου.  – πράγματα που δεν έχουν ξανασυμβεί πουθενά – Όλα αυτά βέβαια δεν είχαν κανένα νομικό προηγούμενο, αλλά ο παντοδύναμος τότε (και κομματικός) παράγοντας ήταν σίγουρος ότι θα τα κατάφερνε.

Mε την ανοχή της Πολιτείας (ο τότε υφυπουργός Αθλητισμού κ. Ιωαννίδης σφύριζε αδιάφορα), καταλύοντας όλες οι έννοιες περί υγιούς ανταγωνισμού, ευγενούς άμιλλας, αθλητικού ιδεώδους, νομιμότητας (πολυ-ιδιοκτησία, μη έκδοση εισιτηρίων, απαγόρευση εισόδου φιλάθλων σε γήπεδο, κλπ), τα κατάφερε. Χρειάστηκε βέβαια την παρέμβαση του κ. Βλάχου ο οποίος από την θέση του Υφυπουργού Εμπορίου, μόνος αυτός, αποφάσισε λίγες μόνο ημέρες προ των Βουλευτικών Εκλογών του 2009, την εν λόγω απορρόφηση κατά παράβαση κάθε έννοιας Δικαίου και Νομιμότητας.

Ο ΗΛΥΣΙΑΚΟΣ δεν παράτησε τον αγώνα του και ο αγώνας αυτός δεν ήταν πλέον μόνο δικός του.Ήταν η φωνή όλων των Ερασιτεχνικών Σωματείων, (που άλλωστε είναι και οι Θεματοφύλακες του Εμβλήματος, του Ονόματος, των Χρωμάτων, της Φανέλας, αλλά και της Ιστορίας όλων των ΠΑΕ, ΚΑΕ κλπ), αλλά και η φωνή των Φιλάθλων – Οπαδών όλων των ομάδων της Ελλάδας, οι οποίοι είναι και οι πραγματικοί «Ιδιοκτήτες», οι αιμοδότες, η αρχή και το τέλος του κάθε Συλλόγου.

Η δικαίωση άργησε αλλά ήλθε!

Η απόφαση του Σ.τ.ε. ελήφθη επιτέλους στην συνεδρίαση του Δ΄ τμήματος την 11/11/2010 και δικαίωσε απόλυτα τον σκληρό αγώνα που δώσαμε για να κρατήσουμε τον ποδοσφαιρικό ΗΛΥΣΙΑΚΟ ζωντανό, κιτρινόμαυρο, με το “Η” και τις δάφνες στη φανέλα.

Το ΣΤΕ δέχτηκε την αίτηση μας και απέρριψε όλες τις παρεμβάσεις και ΑΚΥΡΩΣΕ τις αποφάσεις και της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού που έδωσε την άδεια συγχώνευσης και την απόφαση του τέως Υφυπουργού Γεώργιου Βλάχου  που μόνος αυτός ενέκρινε την ως άνω συγχώνευση-απορρόφηση της ΠΑΕ ΗΛΥΣΙΑΚΟΣ από την ΠΑΕ ΑΙΓΑΛΕΩ, μετά από την άρνηση των αρμόδιων υπηρεσιακών παραγόντων να υπογράψουν την σχετική απόφαση.

Η απόφαση αυτή είναι Ιστορική και παράλληλα δημιουργεί ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟ και ΤΕΙΧΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣτων ερασιτεχνικών σωματείων απέναντι σε ανάλογα σχέδια “ιδιοκτητών” και “μεγαλοπαραγόντων”.

Αυτή είναι η σχέση του ΗΛΥΣΙΑΚΟΥ με τον ένοχο για δωροδοκία-δωροληψία και καλό θα ήταν να την λαμβάνουν υπόψη, όλοι αυτοί που λόγω “άγνοιας” ή “αμνησίας” τον παρουσιάζουν (ακόμη και τώρα) σαν πρόεδρο του Ηλυσιακού.