Ηχηρό σάλπισμα αγάπης και αλληλεγγύης για τον μικρό Δημήτρη

Γράφει ο Βαγγέλης Αβραάμ Κουκούλογλου.

Για μια ακόμη φορά η Ελευσίνα και ο λαός της, έδειξαν και απέδειξαν στα πέρατα του κόσμου, το μεγαλείο και τη φεγγοβολιά, τ’ αρώματα, τα χρώματα και τα υπέροχα ψηφιδωτά της ψυχής και της καρδιάς τους. Τον ασύνορο και ανεξάντλητο αλτρουισμό τους και τον τεράστιο χαρακτήρα της φιλανθρωπίας και της φιλευσπλαχνίας τους.

Χθες 27 Φεβρουαρίου 2019, ημέρα Τετάρτη, το Δημοτικό Στάδιο της μαρτυρικής και περήφανης από την μεγάλη ιστορία και τους αγώνες της εργατούπολης, πλημμύρισε από ανθρώπινες ψυχές. ΟΛΟΙ μαζί, παιδιά, νέοι, νέες, άνδρες, γυναίκες και ηλικιωμένοι άνθρωποι, χιλιάδες στον αριθμό, τόσο από την ίδια την πόλη, όσο και από την περιφέρεια γενικότερα, ΕΝΩΣΑΝ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ για την ΚΑΡΔΙΑ ενός μικρού παιδιού.

Του δεκάχρονου Δημητράκη, που αυτές τις μέρες, δίνει τη μάχη της ζωής του σε νοσοκομείο της Ιταλίας και χρειάζεται επειγόντως μεταμόσχευση καρδιάς! Συγκλονιστικό και άκρως συγκινητικό το μήνυμα το οποίο εξέπεμψε η Ελευσίνα στην προσπάθεια να ενισχυθεί οικονομικά η οικογένεια, για να σωθεί και να ζήσει τη ζωή που του αξίζει ο ήρωας πιτσιρίκος. Μπροστάρηδες στον αγώνα που διοργανώθηκε από την «επιτροπή βοηθείας» με πρωτοβουλία της μεγάλης δόξας του Ελληνικού ποδοσφαίρου Γιάννη Καλιτζάκη, ακούραστης, ακαταπόνητης και αλύγιστης ΨΥΧΗΣ (τα έδωσε όλα… ο Γιάννης) πολλοί διεθνείς βετεράνοι ποδοσφαιριστές.

Και συγκεκριμένα η ομάδα των ALL STARS, που στο παιχνίδι με την Επίλεκτη Ομάδα παλαιμάχων μπαλαδόρων από την Ελευσίνα και τον Ασπρόπυργο, αγωνίστηκαν με λευκές φανέλες και έμβλημα στο στήθος μια τεράστια κόκκινη καρδιά ! Σ’ αυτό τον γενικό ξεσηκωμό για τη σωτηρία του μικρού Δημήτρη, σ’ αυτή την γλυκόλαλη καμπάνα η οποία ήχησε εκκωφαντικά στην Ελευσίνα, πήραν μέρος με προπονητή τον Κριστόφ Βαζέχα οι:

Γιώργος Καραγκούνης, Άγγελος Μπασινάς, Στέλιος Γιαννακόπουλος, Νίκος Λυμπερόπουλος, Μιχάλης Καψής, Γιούρκας Σεϊταρίδης, Δήμητρης Παπαδόπουλος, Αντώνης Πετρόπουλος, Θεόφιλος Τριανταφυλλίδης, Κώστας Πούλιος, Λάζαρος Σιδηρόπουλος, Γιώργος Κεφαλάς, Άντι Πέτκοφ.

Νίκησαν με 4-2 την ομάδα των Επιλέκτων στην οποία συμμετείχαν οι:

Τσολάκης, Βιολέτης, Αναστασόπουλος, Καμπανάρος, Χατζηδημητρίου, Σαμπάνης, Μακρής, Αδάμ, Καλλιώρας, Κομμιώτης, Σιδηρόπουλος, Κατσούλης, Πλάτανος, Τζωρτζινάκης, Καλογρίδης, Σκαματσούρας, Τσεβάς, Μακρίδης, Ζόνας, Καραλής, Κάτσος.

Η συνάντηση αυτή κατά κοινή ομολογία και παραδοχή ήταν μια ωδή, ένας ψαλμός, μια ραψωδία, ένας ύμνος στην ελπίδα, στην αισιοδοξία, στην υπομονή και στην καρτερία. Ένα ηχηρό σάλπισμα αγάπης. Ένας σάλαγος, μια βουερή κραυγή σωτηρίας του μικρού της ιστορίας μας. Ένας ελπιδοφόρος αγώνας, θυσία άμωμος, ιερό θησαύρισμα της αξίας της ζωής, αλλά και της δύναμης των ανθρώπων και του αθλητισμού. Ήταν μια υπέρτατη κατάθεση ψυχής και αγάπη για τη ζωή μιας ζωής.

Το δικαίωμα στον Δημήτρη να παίξει, να τρέξει, να γελάσει, να χαρεί, να ερωτευθεί, να αγαπήσει, να γίνει ότι θέλει στη ζωή. Όλα όσα διαδραματίστηκαν στο Δημοτικό Στάδιο της πόλης κι αυτές τις μέρες στην Ελευσίνα και στο πανελλήνιο με την συνδρομή των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, τόσο στον τοπικό Τύπο, όσο και πανελληνίως και ειδικότερα από το Δημόσιο Ραδιόφωνο και την Τηλεόραση της ΕΡΤ δεν περιγράφονται. Ανοίχθηκαν ψυχές και καρδιές. Φτωχοί και εύποροι, οι Δήμοι Ελευσίνας και Ασπροπύργου, ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Ελευσίνας, η Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Δυτικής Αττικής, ποδοσφαιρικά και αθλητικά σωματεία, εθνικοτοπικοί σύλλογοι, εργαζόμενοι μεγάλων επιχειρήσεων, κυρίως όμως ο ΑΠΛΟΣ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, απέδειξαν ότι σ’ αυτούς του τρικυμισμένους, ανταριασμένους, αγριεμένους, θολούς και φαιούς καιρούς, σ’ αυτές τις τρομακτικές ανεμοθύελλες που αντιμετωπίζουν οι λαοί, οι Έλληνες σε τέτοιες μάχες ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ, παραμένουν κάστρο ανίκητο. Τείχος απόρθητο, βράχος ασάλευτος. «Είμαστε εμείς, που ζυμώνουμε, αλλά μας παίρνουν το ψωμί, εμείς, που παράγουμε κάρβουνο, αλλά ζεσταίνουμε άλλους, εμείς, που χτίζουμε πολυκατοικίες, αλλά δεν έχουμε σπίτι, εμείς, που δεν έχουμε τίποτα κι όμως ερχόμαστε να κατακτήσουμε τον κόσμο». «Μικρός λαός και πολεμά, όμως έχει πει ο Γιάννης Ρίτσος, δίχως σπαθιά και βόλια, για όλου του κόσμου το ψωμί, το φως και το τραγούδι. Κάτω από τη γλώσσα του κρατεί τους βόγγους και τα ζήτω κι αν κάνει πως τα τραγουδεί, ραγίζουν τα λιθάρια». Ναι, είμαστε εμείς οι τόσοι μεγάλοι, που διδάσκουμε τους λαούς, τι θα πει ανθρωπιά, τι θα πει πολιτισμός, τι θα πει ψυχή, τι θα πει ελληνική καρδιά. Τι θα πει να είσαι ΕΛΛΗΝΑΣ! Τι θα πει να είσαι ΕΛΛΗΝΙΔΑ! Τι θα πει ΕΛΛΑΔΑ! Δάκρυσαν οι θεατές και ξέσπασαν σε θερμά χειροκροτήματα όταν ένα δωδεκάχρονο παιδί από τις Ακαδημίες του Ηρακλή Ελευσίνας ο Παναγιωτάκης Καλλιώρας, ακούστηκε να λέει από το μικρόφωνο: « Τα παιδιά όλου του κόσμου, ζητάνε από εσάς τους μεγάλους την αγάπη σας και τη βοήθειά σας. Σας ευχαριστούμε για τον Δημητράκη. Η ψυχή και η καρδιά μας είναι κοντά του»!

Φωτο ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ