Κύριε Δαυίδ σε ξεχάσαμε και μας άφησες….

Η είδηση που κυκλοφόρησε σήμερα(4/4) το μεσημέρι για το χαμό του Δαυίδ Κωνσταντίνου, ξάφνιασε όλο το πειραϊκό ποδόσφαιρο, το οποίο πραγματικά έχασε έναν εργάτη του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, που όμοιό του σίγουρα δεν θα ξανά υπάρξει.

Ο Δαυίδ, η ψυχή του ΑΟ Πειραιά, η μεγάλη δόξα των άλλοτε Πράσινων Πουλιών, μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία στην περιοχή των Καμινίων, ζούσε και ανέπνεε για το ποδόσφαιρο. Μοναδικός γνώστης κανονισμών, σοφός και πάντοτε με ευρηματικές ιδέες. Οι ομιλίες του σε κάθε Γενική Συνέλευση της ΕΠΣ Πειραιά ξεχώριζαν και για αυτό πολλοί όποτε αναφερόντουσαν στον όνομά του, όπως ο Πρόεδρος της Επιτροπής Πρωταθλήματος Κώστας Χολέβας, τον χαρακτήριζαν “Πατριάρχη του Πειραϊκού ποδοσφαίρου”.

Σπουδαίος ποδοσφαιριστής στα νιάτα του, ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του Καμινιώτικου ποδοσφαίρου. Ο παίκτης με το νούμερο “7” στα Πράσινα Πουλιά, όλοι τον γνώριζαν για την τεράστια αντοχή του και την ταχύτητα που  τον  διέκριναν στο παιχνίδι του.

Έτυχε να γνωρίζω από πολύ κοντά τον κύριο Δαυίδ, καθώς έτυχε πιτσιρικάς το μοναδικό μου δελτίο να το κάνω στα 15 μου χρόνια στον ΑΟ Πειραιά. Τότε που ο Δαυίδ μάζεψε αρκετά παιδιά από την γύρω γειτονιά, μια “χρυσή” φουρνιά που κατέκτησε δύο παιδικά πρωταθλήματα και ένα εφηβικό. Παίκτες που ακόμα και σήμερα παίζουν στην αντρική ομάδα, αλλά και σε άλλες ομάδες του Πειραιά.

Ήταν  ο άνθρωπος που έτρεχε για όλα. Πρόεδρος, Γραμματέας, λογιστής, φροντιστής. Τα πάντα.  Που ακόμα και σε δύσκολες εποχές του σωματείου, εκείνος ήταν πάντα εκεί για όλους μας. Όμως τον ξεχάσαμε και έτσι μας ξέχασε και αυτός. Κι όπως στη ζωή του ήταν ανέκαθεν μοναχικός, έτσι αποφάσισε να φύγει μόνος, δίνοντας μας ακόμα και με τη φυγή του ένα τεράστιο μάθημα σε όλους μας, σαν μεγάλος δάσκαλος που ήταν.

Κύριε Δαυίδ συγνώμη που σε ξεχάσαμε… Καλό σου ταξίδι…

Εκ μέρους της παιδικής ομάδας γεννηθέντων 1989-1990 και 1990-1991 ,

Φώτης Περιφάνης