Ο θαυμαστός κόσμος του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου…

Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη έδωσαν 4 πρόεδροι ομάδων του Περιστερίου, μιλώντας στο Αθλητικό Περιστέρι. Ευχαριστούμε πολύ τον καλό συνάδελφο Παύλο Κατώνη, ο οποίος πήρε τις συνεντεύξεις, και με την άδεια του τις αναδημοσεύουμε..Προς αποφυγήν παρεξήγησης ή παρερμηνείας, οι συνεντεύξεις δόθηκαν λίγο πριν ανοίξει το γήπεδο της Χρυσούπολης…

Ας τη δούμε…

Τα φώτα της ράμπας συνήθως είναι σβηστά για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Εκεί που χτυπάει πραγματικά η καρδιά του αθλητισμού, με τις όποιες αρρυθμίες της!. Μια τεράστια δεξαμενή αθλητών συγκεντρώνεται κάθε μέρα στα γήπεδα της πόλης κάνοντας μικρά και μεγάλα όνειρα. Με προσκεκλημένους τέσσερις προέδρους ομάδων της Β’ κατηγορίας ΕΠΣΑ, το «Α.Π.» πραγματοποιεί αφιέρωμα στον θαυμαστό κόσμο του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου και στους ανθρώπους που μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, χωρίς οικονομικές παροχές και βοήθειες προσπαθούν να κρατήσουν όρθιες τις ομάδες της πόλης. Ο Αλέξης Μαργαρίτης (Φοίνικας), ο Γρηγόρης Καλαντζής (Ηρακλής), ο Παύλος Μακρής (Κηπούπολη) και ο Βασίλης Μουκουβίνας (Άμιλλα) συναντήθηκαν στο Άλσος αλλά και στο διπλανό ξερό γήπεδο  μίλησαν για τις ομάδες τους, για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αλλά και για την προσωπική ευχαρίστηση που νιώθουν διοικώντας το σωματείο της γειτονιάς τους!

——- Δίπλα από τον  τίτλο «πρόεδρος ερασιτεχνικής ομάδας;» αλήθεια ποιες λέξεις θα προσθέτατε;

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ: «Υπομονή, συναίσθημα και εραστής του ποδοσφαίρου».

ΜΑΚΡΗΣ: «Εθελοντισμός, πίκρα, έλλειψη οικογένειας, προσωπικών στιγμών και αγάπη για τον αθλητισμό και στο τέλος όλα αυτά τα καλύπτει η χαρά και πάνω απ’ όλα να προσφέρουμε στα παιδιά»

ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ: «Ρομαντισμός και προσφορά».

ΜΟΥΚΟΥΒΙΝΑΣ: «Αγάπη, ανιδιοτέλεια, μεράκι. Είμαστε οι μέλισσες του ερασιτεχνικού αθλητισμού με τις πολλές κυψέλες».

—– Ποιο είναι το κίνητρο που παίρνετε για να διοικείτε ένα ερασιτεχνικό σωματείο;

ΜΟΥΚΟΥΒΙΝΑΣ: «Πρωτίστως η αγάπη για την περιοχή που μένεις, εν προκειμένω το Μπουρνάζι και η διάθεση να τη βοηθήσεις να «ζει» αθλητικά μαζί με τα παιδιά της γειτονιάς σου».

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ:«Ο Φοίνικας είναι μια ομάδα που ιδρύθηκε στη γειτονιά μου στον Λόφο Αξιωματικών, τη θυμάμαι από παιδί, δημιουργήσαμε μια ωραία παρέα με άλλα παιδιά και μεγαλώσαμε μαζί της για πολλά χρόνια. Πλέον διανύω τη δεύτερη θητεία μου ως πρόεδρος».

ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ: «Η ηθική ικανοποίηση ότι προσφέρεις στον ερασιτεχνικό αθλητισμό και στην πόλη σου αλλά και τα χαμόγελα των παιδιών που αθλούνται φορώντας το σήμα της ομάδας σου. Με τον Ηρακλή υπάρχει και ένα πρόσθετο συναισθηματικό δέσιμο ότι διατέλεσε πρόεδρος ο πατέρας μου Ταξιάρχης που έχει φύγει από τη ζωή».

ΜΑΚΡΗΣ: «Η προσφορά στον αθλητισμό και στην παιδεία, να απομακρύνουμε τα παιδιά μας από τις μάστιγες, να διαπλάσουμε σωστούς χαρακτήρες για την ένταξη τους στην κοινωνία».

—- Πόσες ώρες την ημέρα ασχολείστε με την ομάδα σας;

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ: «Και όλη τη μέρα να θέλεις να ασχοληθείς θα βρεις να ασχοληθείς γιατί τα θέματα είναι πάρα πολλά. Κυρίως τα απογεύματα βεβαίως μετά το τέλος της δουλειάς και μέχρι αργά το βράδυ».

ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ: «Είτε από το τηλέφωνο, είτε δια ζώσης είναι δουλειές που πρέπει να γίνουν και να τρέξουν. Ακόμη και από το γραφείο μου ασχολούμαι, το έχω μετατρέψει σε κέντρο επιχείρησης της ομάδας».

ΜΟΥΚΟΥΒΙΝΑΣ: «Προσωπικά λόγω του χρόνου που έχω καθ’ όσον συνταξιούχος δεν έχω ωράριο. Από το πρωί μέχρι το βράδυ ασχολούμαι με την ομάδα, ακόμη και στον ύπνο μου που λέει ο λόγος».

ΜΑΚΡΗΣ: «Όλη την ημέρα, το τηλέφωνο μου είναι πάντα ανοικτό για οτιδήποτε πρόβλημα, στην οικογένεια της Κηπούπολης είμαστε όλοι στο τρέξιμο».

—- Οι σχέσεις των περιστεριώτικων ομάδων είναι καλές ή υπάρχουν προβλήματα;

ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ: «Εγώ θα πω ότι κατά τεκμήριο είναι ένας φιλικός ανταγωνισμός χωρίς ακραίες αντιπαλότητες και τα μεταξύ μας παιχνίδια γίνονται σε καλό κλίμα. Σε αυτό το κομμάτι όλοι κινούμαστε παράλληλα, πολλές φορές τα συμφέροντα μας συγκρούονται σε θέματα έμψυχου δυναμικού και γηπεδικών εγκαταστάσεων».

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ: «Κατά τη γνώμη μου είναι άριστες, τουλάχιστον οι δικές μας με τα άλλα σωματεία και αυτό είναι πολύ θετικό».

ΜΟΥΚΟΥΒΙΝΑΣ: «Τυπικές ως καλές, δεν έχουμε προβλήματα και αφετηρία είναι οι καλές σχέσεις μεταξύ των ποδοσφαιριστών. Οι καλές σχέσεις θα έλεγα ότι επιβάλλονται γιατί οι αθλητές και οι παράγοντες στα ίδια μέρη πίνουν τον καφέ τους και δεν υπάρχει κανένας λόγος αντιπαλότητας».

ΜΑΚΡΗΣ: «Τα τελευταία χρόνια έχουμε μπει σε ένα καλό δρόμο αλλά χρειάζεται υπομονή, δουλειά και κατανόηση για να φθάσουμε εκεί που θέλουμε. Υπάρχουν μεγάλα περιθώρια για να βελτιωθούν οι σχέσεις των ομάδων της πόλης και άμα καταφέρουμε να διατηρούμε κοινές γραμμές, σε ρουχισμό, ιατρική περίθαλψη θα έχουμε πολύ καλά αποτελέσματα στην κατάκτηση στόχων. Πρέπει να χαιρόμαστε όταν οι περιστεριώτικες ομάδες παρουσιάζουν έργο και να προσπαθούμε να τις μιμηθούμε».

—– Οι χαρές είναι περισσότερες ή οι λύπες και τα προβλήματα;

ΜΑΚΡΗΣ: «Οι λύπες και τα προβλήματα είναι συχνά και καθημερινότητα, μια μεγάλη χαρά όμως ισούται με 200 λύπες και σε κάνει να παίρνεις δύναμη για να συνεχίσεις το έργο σου».

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ: «Όταν είσαι σε ένα ερασιτεχνικό σωματείο έχει χαρές και λύπες, άμα το αγαπάς όμως είναι ένα πλέγμα πολύ ωραίο. Ξέρεις ότι είσαι σε ερασιτεχνικό σωματείο, δεν υπάρχει ανταγωνισμός, η νίκη και η ήττα διαχειρίζονται σχεδόν το ίδιο».

ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ: «Οι χαρές κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό είναι περισσότερες. Λύπες δεν μπορώ να πω ότι υπάρχουν, είναι στιγμές που κάνεις την αυτοκριτική και ανασυγκρότηση σου μέχρι εκεί. Χαρούμενο μπορεί να σε κάνει η σωστή λειτουργία του σωματείου, ένα μπράβο από ένα γονιό ή έναν αντίπαλο και σίγουρα οι νίκες για να είναι η ομάδα σε ένα υψηλό επίπεδο».

ΜΟΥΚΟΥΒΙΝΑΣ: «Το συναίσθημα στον ερασιτεχνικό αθλητισμό είναι το ίδιο για όποιον αγαπάει την ομάδα του».

—– Αν σας αφήσουμε να αφηγηθείτε μια καθημερινότητα ενός σωματείου τι θα μας πείτε;

ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ: «Έχοντας περάσει μια δύσκολη τριετία λόγω του Covid-19, έχουμε επιστρέψει στην κανονικότητα προσπαθώντας να έχουμε τις ομάδες μας σε εύρυθμη λειτουργία καθημερινά. Και όλοι εμείς οι πρόεδροι που είμαστε εδώ πρέπει να βάζουμε το χέρι βαθιά στην τσέπη γιατί οι ομάδες μας δεν έχουμε καμία βοήθεια από τον Δήμο ή την ΓΓΑ».

ΜΟΥΚΟΥΒΙΝΑΣ: «Από το πρωί πρέπει να εντοπίσουμε τα προβλήματα, ειδικά με τα γήπεδα και αν υπάρχουν να τα λύσουμε έγκαιρα έτσι ώστε να μην διαταραχθεί η λειτουργικότητα των τμημάτων από το πιο μικρό μέχρι την Ανδρική Ομάδα».

ΜΑΚΡΗΣ: «Ξεκινάει από το πρωί με τηλέφωνα και σύντονες συναντήσεις για να τακτοποιηθούν οι καθημερινές υποχρεώσεις μέχρι το απόγευμα που ξεκινούν οι προπονήσεις. Οι δουλειές όμως σε μια ερασιτεχνική ομάδα δεν τελειώνουν ποτέ μα ποτέ».

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ: «Από το πρωί ξεκινούν τα τηλέφωνα, όμως από το μεσημέρι και μετά υπάρχει μεγάλη δραστηριότητα, όταν έχεις να κάνεις με 7 προπονητές μόνο στην Ακαδημία είναι αυτονόητο ότι χρειάζεται συνεχή επαφή και επικοινωνία. Ακολουθούν οι προπονήσεις της Ανδρικής Ομάδας που τελειώνουν αργά το βράδυ στη Χωράφα και έτσι κλείνει τις καθημερινές ο κύκλος της ομάδας».

—– Κεφάλαιο Ακαδημίες. Πόσα παιδιά αριθμείτε;

ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ: «Κι εμείς στον Ηρακλή λειτουργούμε σε υψηλό επίπεδο, έχουμε 130 παιδιά, όλοι οι προπονητές είναι επαγγελματίες με διπλώματα UEFA και ΤΕΦΑΑ και προσπαθούμε ποιοτικά να βελτιώσουμε τα παιδιά. Η αθλητική τους ανάπτυξη δεν πρέπει να είναι το πρωτεύων όσο η κοινωνική τους ωρίμανση».

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ: «Η ακαδημία μας μετά από πολύ κόπο, κάνοντας μια αλλαγή ακόμη και σε πρόσωπα, αριθμεί πάνω από 200 παιδιά, ένας αριθμός που είναι μεγάλος και χαιρόμαστε που οι γονείς, μας εμπιστεύονται τα παιδιά τους. Αυτή είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση».

ΜΟΥΚΟΥΒΙΝΑΣ: «Έχουμε περίπου 120 παιδιά, τα πολύ μικρά κάνουν προπόνηση στο Μαζαράκη στο 5χ5 και τα μεγαλύτερα στο γήπεδο Τσαλαβούτα. Είμαστε μια ακαδημία που είναι γνωστή για την πολύ καλή οργάνωση της».

ΜΑΚΡΗΣ: «Από εδώ και στο εξής με τη λύση στο θέμα του γηπέδου Χρυσούπολης θα επιδιώξουμε να μεγαλώσει η ακαδημία μας και να φθάσει στο μέγιστο, μέχρι τώρα είχαμε το πρόβλημα και τα τμήματα μας έκαναν προπονήσεις δεξιά και αριστερά. Όλα  θα μπουν όμως σε μια σειρά και πάλι η Ακαδημία μας θα γίνει πολύ δυνατή σε ποιότητα και προσφορά».

—- Ακόμη και οι ερασιτεχνικοί σύλλογοι καταφεύγουν σε συμφωνίες ενός χρόνου, αποφεύγουν να στηρίξουν 100% τα δικά τους παιδιά, γιατί συμβαίνει αυτό;

ΜΑΚΡΗΣ: «Πολλές φορές οι ομάδες πιστεύουν ότι ντε και καλά για να είναι στις μεγάλες κατηγορίες πρέπει να το πετύχουν με «μονοχρονίτες» ποδοσφαιριστές με αποτέλεσμα τα δικά τους παιδιά να μένουν λίγο πιο πίσω. Τη δικά μας Ανδρική Ομάδα την πλαισιώνουν 16 παιδιά από την ακαδημία, σε σύνολο 25 αθλητών και στόχος μας είναι την επόμενη τριετία να χρειάζονται μόνο δύο με τρεις προσθήκες πιο έμπειρων, γιατί δεν γίνεται να πας μόνο με νέους».

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ: «Όταν έχεις ένα ταλέντο στο δυναμικό σου, δεν έχεις αξιώσεις. Εμείς έχουμε δώσει πολλά παιδιά στον Ατρόμητο τα οποία μόλις φθάνουν στα 18 γυρνούν πίσω και αυτό δεν μπορώ να το εξηγήσω. Επιπλέον τα παιδιά στο ερασιτεχνικό μόλις γίνουν 17 έχουν υποχρεώσεις με το σχολείο τους ή ψάχνουν για δουλειά και αναγκάζονται να σταματήσουν για λίγους ή περισσότερους μήνες. Ενώ έχουν ταλέντο και θέλεις να τα αξιοποιήσουν, ξαφνικά σου λένε ότι θέλουν να σταματήσουν. Γι’ αυτό και οι ομάδες από ένα σημείο και μετά έχουν έλλειψη παικτών, ειδικά από τον Μάρτιο και τον Απρίλιο όσο πλησιάζουν οι εξετάσεις, έτσι πρέπει να έχεις κάνει κουμάντο από πριν με παιδιά που δεν έχουν εξετάσεις ή με μεγαλύτερους σε ηλικία».

ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ: «Αυτό είναι μια κακώς εννοούμενη προσπάθεια πρωταθλητισμού, όλοι θέλουμε τις ομάδες μας να ευημερούν  και καλό είναι να στηρίζουμε τα νέα παιδιά. Ειδικά εμείς δεν ψάχνουμε τέτοιους παίκτες, είναι πάγια η πολιτική μας να παίζουν παιδιά από την Ακαδημία. Ο μεγαλύτερος παίκτης μας είναι 29 ετών, όλοι οι άλλοι κάτω από 24».

ΜΟΥΚΟΥΒΙΝΑΣ: «Στην Άμιλλα τα δύο τελευταία χρόνια παίζουν παιδιά αποκλειστικά από την Ακαδημία μας, με ότι συνεπάγεται αυτό με τα συνεχή άσχημα αποτελέσματα αλλά θα συνεχίσουμε να επιμένουμε στον ίδιο σκοπό».

—- Γεγονός είναι ότι έχουμε πολλά χρόνια να δούμε ένα περιστεριώτη παίκτη να φθάνει σε υψηλό επίπεδο, παλιά όλα τα παιδιά της πόλης ήθελαν να παίξουν στον Ατρόμητο, αυτό έχει φθίνει πλέον.

ΜΟΥΚΟΥΒΙΝΑΣ: «Θεωρώ ότι όπως έχει δημιουργηθεί το περιβάλλον, η αθλητική υποδομή δεν μπορεί να δημιουργήσει έργο και λόγω τεχνογνωσίας και λόγω υποδομής, οι καλοί αθλητές επιλέγουν να πάνε σε κατηγορίες υποδομών επαγγελματικών συλλόγων. Και εκεί πρέπει να υπάρχει ένας τρόπος έτσι ώστε μέσω της νομοθεσίας να δώσουμε χρόνο και χώρο στους Έλληνες, γιατί έχουμε δει ομάδες που στην 20αδα της να έχει μόνο έναν Έλληνα».

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ: «Εμείς στον Φοίνικα έχουμε παράδειγμα τον Αποστολόπουλο και τον Σούφλα που τους δώσαμε στον Ατρόμητο και έφθασαν στην επαγγελματική ομάδα, ο Αποστολόπουλος μάλιστα έπαιξε στο εξωτερικό. Το γιατί δεν προχωράμε είναι πολλοί λόγοι για να τους αναλύσεις.  Το ποδόσφαιρο έχει πάρει άλλη τροπή, έχουν μπει οι μάνατζερ και μεσάζοντες που ζητάνε λεφτά από τους γονείς, γενικά είναι μια περίπλοκη κατάσταση, δεν είναι μόνο το Περιστέρι μου δεν βγάζει παίκτες παντού συμβαίνει αυτό».

ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ: «Κατά την άποψη μου ταλέντο υπάρχει, το θέμα είναι πως εμείς το καλλιεργούμε κι έχουμε τους ανθρώπους για να το αναδείξουμε. Νομίζω ότι και ο Ατρόμητος πρέπει να κάνει μια πιο οργανωμένη κίνηση ανάδειξης ταλέντων. Φέτος δώσαμε ένα παιδί 15 ετών στον Ατρόμητο χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Δεν θεωρώ πάντως ότι το συγκεκριμένο πρόβλημα συμβαίνει μόνο στο Περιστέρι, το ίδιο είναι σε όλη την επικράτεια».

ΜΑΚΡΗΣ: «Πράγματι την τελευταία 20ετία έχει εξασθενίσει αυτό. Παλαιά όλοι οι περιστεριώτες ήθελαν να παίξουν πρώτα στον Ατρόμητο, την τελευταία διετία έγινε μια προσπάθεια για να έρθει ο Ατρόμητος πιο κοντά με τους συλλόγους, τα παιδιά έχουν αλλάξει. Πρέπει στόχος όλων μας είναι να αγαπήσουν τα παιδιά τον Ατρόμητο και να ονειρεύονται να παίξουν σε αυτόν».

—- Το γηπεδικό είναι λυμένο ή δεν θα είναι ποτέ. Είμαστε σε ένα γήπεδο στο Άλσος συμβολικά λες και ο χρόνος δεν έχει κυλήσει καθόλου.

ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ: «Το γηπεδικό είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα, δεν γίνεται να προπονούνται ομάδες στο ¼ του γηπέδου, δεν μπορούμε έτσι να βελτιώσουμε το ταλέντο. Η δημοτική αρχή έχει αφήσει τον αθλητισμό σε δεύτερη και τρίτη μοίρα, από τον αθλητισμό μην ξεχνάμε ότι παράγεται πολιτισμός. Προσωπικά είμαι αισιόδοξος, άνθρωποι στην ηλικία μου έχουν να δώσουν πολλά προς το καλύτερο».

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ: «Η δημοτική αρχή ενώ παίρνει σε όλα άριστα και είμαστε υπερήφανοι για τον δήμαρχο μας σε ό,τι αφορά τον αθλητισμό είμαστε στο μηδέν. Καταρχάς δεν υπάρχουν γήπεδα, δεν λέω για το γήπεδο του Ατρόμητου, όλες οι ομάδες έχουν πολλά παιδιά και αν είχαμε 4 γήπεδα επιπλέον 8χ8 θα είχε γίνει αποσυμφόρηση γιατί δεν είναι δυνατόν 10χρονα και 12χρονα παιδιά να προπονούνται στις 10 το βράδυ. Μέσα στο χειμώνα ποιος γονείς να το φέρει για προπόνηση; Εμείς έχουμε έδρα τη Χωράφα, τις μέρες των αγώνων πληρώνουμε ένα φύλακα για να μην μπαίνει μέσα άνθρωπος να περπατήσει στο στίβο, τα κοντέινερ που χρησιμοποιούμε είναι 20ετίας, κάνουν μπάνιο και τρέχουν έξω τα νερά. Ακούμε την καραμέλα συνεχώς «είστε 14 σωματεία και να γίνετε 7» αλλά και πάλι το πρόβλημα θα είναι το ίδιο γιατί τα 3000 παιδιά που αθλούνται πάλι στις 7 ομάδες θα διοχετευτούν. Κάθε εβδομάδα κατά μέσο όρο έχουμε 300 με 350 ευρώ έξοδα για τους αγώνες, έχουμε πολλά παιδιά που οι γονείς τους δεν μπορούν να πληρώσουν συνδρομή, δεν τα διώχνουμε, αυτό κάνουν όλες οι ομάδες. Ακόμη και μια βοήθεια από μια βιοτεχνία να μας δώσει ο δήμος θα είναι μεγάλη δουλειά αλλά ούτε αυτό γίνεται. Υπάρχουν 2-3 άνθρωποι που τους ζαλίζουμε συνεχώς, με τους προβολείς, με τις πλημμύρες, βοηθούν όσοι μπορούν αλλά μέχρι εκεί. Στην Αθήνα ο Μπακογιάννης έδωσε 3000 ευρώ σε κάθε σωματείο, έχω δει ομάδα να μεταφέρεται με πούλμαν του δήμου της. Το ξέρετε ότι μόνο για τη μεταφορά της ανδρικής ομάδας με πούλμαν δίνουμε 2000 το χρόνο; Εγώ είμαι πρόθυμος να συγκροτήσουμε μια αντιπροσωπεία από τα σωματεία και να πάμε στον δήμαρχο να συζητήσουμε τα προβλήματα μας. Να σας πω για το 8χ8 στη Χωράφα; Πηγαίντε ένα βράδυ να δείτε τι γίνεται, μπαίνουν μέσα σκυλιά ποδήλατα, τα συρματοπλέγματα διαλυμένα. Οι γονείς βέβαια τα επιτρέπουν όλα αυτά, σε κάθε περίπτωση όμως είναι ωραίο να πέφτει κάτω ένα παιδάκι και να λερώνει τα ρούχα του με περιττώματα σκύλων;».

ΜΟΥΚΟΥΒΙΝΑΣ: «Συγκριτικά με άλλους δήμους, στην πόλη μας εμφανίζονται ελλείψεις, θα μπορούσαμε εδώ να έχουμε ένα – δύο γήπεδα ακόμη σε επίπεδο ακαδημιών για να γίνεται καλύτερη δουλειά σε νορμάλ ώρες. Το γήπεδο του Άλσους και η αξιοποίηση του γηπέδου του Άγιου Ιερόθεου που είναι στο πρόγραμμα του δήμου την επόμενη πενταετία θα δώσουν μεγάλη ανάσα στον αθλητισμό της πόλης μας. Επίσης στην Τσαλαβούτα αν γινόταν μια μικρή προέκταση από την πλευρά του δρόμου θα μπορούσαμε να είχαμε ένα επιπλέον γήπεδο για τους επίσημους αγώνες της ΕΠΣΑ».

ΜΑΚΡΗΣ: «Αν γίνει αυτό εδώ το γήπεδο στο ‘Άλσος και το διπλανό του Άγιου Ιερόθεου θα δοθεί πολύ μεγάλη ανάσα γιατί τώρα όλα τα γήπεδα είναι φορτωμένα. Και όταν οι προπονήσεις μια ομάδας τελειώνουν στις 11 το βράδυ είναι ότι πιο αντιαθλητικό μπορεί να συμβεί».

—- Είναι θετικό πάντως ότι παραδίδεται ο νέος χλοοτάπητας στο γήπεδο της Χρυσούπολης.

ΜΟΥΚΟΥΒΙΝΑΣ: «Το δικό μας αίτημα προς την δημοτική αρχή είναι όταν το επιτρέπει ο καιρός, να χρησιμοποιεί μερικώς η ανδρική ομάδα το βοηθητικό στο «Μαζαράκη»

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ: «Το γήπεδο αυτό δεν είναι κάτι που έλλειπε, άσχετα αν ο αγωνιστικός χώρος ήταν τραγικός. Τουλάχιστον τα παιδιά και οι ομάδες θα έχουν τώρα ένα ασφαλές περιβάλλον. Όσο καιρό είναι κλειστή η Χρυσούπολη, το πρόβλημα αυξήθηκε και έπρεπε όλοι μας να κάνουμε παραχωρήσεις για τις δύο ομάδες που έμειναν άστεγες».

ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ: «Είναι ευχάριστο που θα παραδοθεί με νέο χλοοτάπητα αλλά το είχε δυσκολέψει παροδικά. Πρέπει να γίνουν τουλάχιστον τρία γήπεδα 8χ8 για να πούμε ότι πλέον είμαστε καλά».

ΜΑΚΡΗΣ: «Ένα όνειρο ετών γίνεται πραγματικότητα για το «στολίδι» της Αττικής, εμείς και η Χρυσούπολη ταλαιπωρηθήκαμε πολύ. Η ανδρική ομάδα ξεκίνησε προπονήσεις στο Γ’ Πετρούπολης, μετά στη Χωράφα, κάποιες προπονήσεις έγιναν σε 8Χ8, οι ακαδημίες πήγαν στο χωμάτινο του Άγιου Ιερόθεου στο οποίο στρώθηκε ένα κομμάτι από τον παλιό τάπητα της Χρυσούπολης. Τέλος του μήνα, αρχές Δεκέμβρη το γήπεδο θα παραδοθεί πλήρως ανακαινισμένο, με 1000 νέα καθίσματα, φωτισμό led, νέα τέρματα, αποχετευτικό και ευχαριστούμε τη δημοτική αρχή. Χαλάλι η ταλαιπωρία γιατί το αποτέλεσμα θα είναι σούπερ».

— Kαι κάτι τελευταίο για την Ανδρική σας ομάδα, ποιοι είναι οι στόχοι της;

ΜΑΚΡΗΣ: «Η Κηπούπολη έχει ένα σοβαρό προπονητή τον Χρήστο Παλλίδη που δουλεύει για το «αύριο» με υπομονή και προσήλωση στον στόχο. Πιστεύω ότι το αποτέλεσμα στο τέλος της χρονιάς θα είναι ευχάριστο και κοντά σε αυτό που θέλουμε».

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ: «Ο Φοίνικας ξεκίνησε και φέτος με όνειρα και φιλοδοξίες, σε γενικές γραμμές είμαστε ευχαριστημένοι μέχρι τώρα, το πρωτάθλημα έχει 30 αγωνιστικές και είναι ένας μαραθώνιος. Πιστεύω ότι μπορούμε να πάμε λίγο πιο ψηλά, όσες περισσότερες ομάδες το καταφέρουν θα είναι πολύ καλύτερα γενικά για την πόλη μας».

ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ: Στόχος του Ηρακλή είναι να φτιάξουμε μια καλή ομάδα, να είμαστε μετά από λίγες αγωνιστικές μέσα στους 4-5 πρώτους και να διεκδικήσουμε ότι μπορούμε μέχρι τέλος σε ένα πολύ δύσκολο όμιλο. Πιστεύουμε πολύ στο υλικό μας και στον προπονητή μας Σταύρο Ηλιόπουλο που είναι πολύπειρος και αξιοπρεπέστατος».

ΜΟΥΚΟΥΒΙΝΑΣ: «Εμείς στην Άμιλλα θα επιμείνουμε στην χρησιμοποίηση δικών μας παικτών αποκλειστικά στην Ανδρική ομάδα. Θα λάβουμε υπόψη την εμπειρία των δύο τελευταίων ετών για το κατά πόσο μπορούσαμε να ανταποκριθούμε τις απαιτήσεις της Α’ και της Β’ κατηγορίας, ενδεχομένως ίσως τον Δεκέμβριο να συμπληρώσουμε το ρόστερ».

ΠΗΓΗ: ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ, Peristerisports.gr