5ος Όμιλος

Πανθηραϊκός – Συγκίνησε με το μήνυμα αποχαιρετισμού ο Γιώργος Περιάλης

Published

4 έτη ago

07/08/2020

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

Ένα άκρως συγκινητικό μήνυμα επέλεξε ο Γιώργος Περιάλης προκειμένου να αποχαιρετίσει τον Πανθηραϊκό.

Η ανακοίνωση του συλλόγου και τι έγραψε ο ποδοσφαιριστής

Εμείς από την πλευρά μας θα θέλαμε να τον ευχαριστήσουμε για την άψογη και απόλυτα επιτυχημένη συνεργασία που είχαμε αυτά τα τέσσερα χρόνια. Ξέρουμε ότι πλέον έχουμε αποκτήσει έναν αληθινό φίλο στην Τήνο, ο οποίος με την παρουσία του στη Σαντορίνη ξεχώρισε όχι μόνο για την ποδοσφαιρική του αξία αλλά και για το ήθος που τον διακρίνει.

Αναλυτικά όσα έγραψε ο Γιώργος στο προσωπικό του προφίλ στο Facebook:

Ήταν αυτή η στιγμή.. στις 17 Αυγούστου 2015. Όταν πάτησα για πρώτη φορά το πόδι μου στο νησί της Σαντορίνης…
Ο λόγος? Η στρογγυλή θεά…
Ένας άνθρωπος απλός με περίμενε στο λιμάνι με το αυτοκίνητό του… Με πήρε και ξεκινήσαμε…
Ένα γήπεδο σταμάτησε στον δρόμο μας… Βγήκα από το αμάξι και μπήκα στο άδειο γήπεδο… κοιτούσα γύρω μου μέχρι που είδα ένα όνομα γραμμένο κάτω από τις εξέδρες… Α.Ο Πανθηραϊκός… Χαμογέλασα και συνέχισα προς τα αποδυτήρια… Ήμουν σκεπτικός πολύ και δεν ήμουν σίγουρος αν ήθελα να μείνω σε αυτό το νησί…
Ο ίδιος άνθρωπος με πλησίασε και μου είπε: “Εδώ είναι η θέση σου”… Χαμογέλασα κ πάλι όμως μέσα μου πίστευα ότι θα είναι μια μέτρια χρονιά. Όταν η χρονιά έφτασε στο τέλος της, είχαμε πετύχει όλους τους στόχους μας..
Κατάκτηση του πρωταθλήματος, κυπέλλου κ άνοδος στην Γ εθνική για πρώτη φορά… Ένιωθα τόσο χαρούμενος που αυτός ο άνθρωπος με έπεισε να μείνω στο νησί… Να γράψω με χρυσά γράμματα το όνομά μου στην ιστορία της ομάδας… Στο πλοίο της επιστροφής μου το τηλέφωνο μου χτύπησε… Ήταν ο ίδιος πάλι άνθρωπος.. Απαντάω και ακούω τα εξής λόγια: “Εδώ είναι το σπίτι σου…”
Ένα τεράστιο χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό μου! Ένιωθα τόσο σημαντικός γι αυτόν τον σύλλογο… ήξερα ότι θα αγωνιστώ για πρώτη φορά μαζί και με την ομάδα αυτή στην Γ εθνική… Και έτσι έγινε… και το πρώτο γκολ της ομάδας σε εθνική κατηγορία έγραψε το δικό μου όνομα…
Μια φωνή από το μεγάφωνο φώναζε το όνομά μου… Ένιωθα τόση μεγάλη χαρά… Γύρισα και κοίταξα αυτόν τον άνθρωπο εκείνη την στιγμή.. Με κοίταζε κι εκείνος και μου χαμογελούσε…
Πέρασαν 4 χρόνια λοιπόν… και τώρα είμαι εδώ και γράφω το μεγάλο ΑΝΤΙΟ στον Πανθηραϊκό… Στην ομάδα που πόνεσα και αγάπησα όσο καμία άλλη.
Στην ομάδα που γνώρισα πολύ ξεχωριστούς ανθρώπους και θα τους έχω πάντα μέσα στην καρδιά μου.. Αυτός ο σύλλογος είναι ένα ξεχωριστό βιβλίο για εμένα που θα διηγούμαι στους δικούς μου ανθρώπους…