Το στερνό αντίο στον μεγάλο Δάσκαλο

Λίγες ώρες πριν να αναχωρήσεις για το μεγάλο ταξίδι , αισθάνθηκα την ανάγκη να μιλήσω μαζί σου  μέσα από τη στήλη που εσύ μου έχεις εμπιστευτεί. Αγαπούσες το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και το είχες αποδείξει . Άλλωστε το ΦΩΣ σου είναι η μοναδική εφημερίδα που ασχολείται τόσο πολύ με αυτό . Κάποια στιγμή μου είχες πει ότι το όνειρο σου ήταν τα «Πειραϊκά» , αλλά και τα «Αθηναϊκά » να γίνουν ολοσέλιδα . Δυστυχώς μας πρόλαβε η κρίση. .Που σε  ανάγκασε να μειώσεις και τις  σελίδες…

Είχες μια ιδιαίτερη αγάπη στον Πειραιά . Ίσως γιατί μεγάλωσες εκεί. Μου μιλούσες με ιδιαίτερη συγκίνηση για την παλιά σου γειτονιά , την «Νεράιδα» στην Παλιά Κοκκινιά . Για το μαγαζί του πατέρα σου στην αγορά του Πειραιά , για τον πάγκο που είχες με υφάσματα έξω από το μαγαζί του Χουτόπουλου ,στην οδό Εθνικής Αντιστάσεως. Μέχρι και τον γαλατά έκανες  και γυρνούσες από πόρτα σε πόρτα. Και μετά ντρεπόσουν να ζητήσεις τα χρήματα.. Ποτέ δεν ξέχασες τις ρίζες σου…..

Σε ήξερα σαν δημοσιογράφο . Τεράστιος , κορυφαίος , ξεχώριζες  για το ύφος σου. Από τα χέρια σου πέρασαν και καθιερώθηκαν πολλοί στον αθλητικό και όχι μόνο χώρο…

Σε ήξερα σαν εργοδότη. Κύριος με τα όλα σου . Τυπικός στις υποχρεώσεις σου , στις πληρωμές σου, δεν άφηνες ποτέ εκκρεμότητες….

Σε έμαθα πολύ καλά και σαν άνθρωπο από τότε που δυο ολόκληρα καλοκαίρια μου έκανες την τιμή να με πάρεις μαζί σου στη Μύκονο καθώς και τα «πήγαινε –έλα » γραφείο- σπίτι για χρόνια… Είχα την τύχη και το προνόμιο  να ακούσω και να μάθω πολλά από σένα . Μου έδειξες εμπιστοσύνη και μου εκμυστηρεύτηκες πολλά προσωπικά σου θέματα . Με συμβούλευες καθημερινά. Όχι τόσο στα επαγγελματικά , όσο κυρίως  στα προσωπικά . Μου έμαθες να σέβομαι τους πάντες. Και το παράδειγμα το έδινες εσύ . Που δεν έλεγες κακή κουβέντα , για όσους σε κατηγορούσαν. Δεν ξέρω τι ήσουν για μένα. Πατέρας, αδελφός φίλος ,δάσκαλος ;  Μάλλον όλα αυτά μαζί.

Ήσουν ΘΡΥΛΟΣ  , εσύ ο ίδιος . Που εμπνεύστηκες αυτή τη λέξη –σταθμός για τον Ολυμπιακό , την μεγάλη αγάπη της ζωής σου ….

Φεύγοντας, θέλω να σου πω κάτι ακόμα. Δεν είμαι σίγουρος αν ισχύει στην περίπτωση σου το «ουδείς αναντικατάστατος ». Προσωπικότητες σαν και την δική σου είναι σίγουρο ότι δεν υπάρχουν πλέον.

Καλό σου ταξίδι ΚΥΡΙΕ Θόδωρε. Στην γειτονιά των Αγγέλων σε περιμένουν πως και πως,  πολλοί καλοί σου φίλοι»….