34 χρόνια μετά……

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα που βρέθηκα για πρώτη φορά στα γραφεία του ΦΩΤΟΣ . Αισθάνθηκα ένα περίεργο συναίσθημα και ένα πρωτοφανές δέος όταν  συνάντησα μεγάλα ονόματα της αθλητικής δημοσιογραφίας . Τους αείμνηστους δασκάλους   Άρη Μελισσινό, Νίκο Καρελά,  Νίκο Ρατσιάτο  , Μανώλη Γαρυφαλλάκη ,  Νικήτα Γαβαλά, Χάρη Παπαγεωργίου   τους κορυφαίους Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη, Σταύρο Τσώχο ,Τάκη Μακαρώνα  και φυσικά τον πρώτο των πρώτων τον τεράστιο Θεόδωρο Νικολαΐδη . Κοντά του έμαθα πολλά , πάρα πολλά .  Για μένα ο Θ.Ν. ήταν  πατέρας , αδελφός  φίλος .Ήταν τα πάντα …..

Πέρασαν κιόλας 34 χρόνια από τότε που πέρασα την πόρτα της εφημερίδας . Εκεί στην οδό Πειραιώς 9-11 στην Ομόνοια. Σαν χθες μου φαίνεται.   Το ΦΩΣ ως κορυφαία εφημερίδα , μου έδωσε χώρο να αναπτύξω τις απόψεις μου. Μου έδωσε την ευκαιρία να έλθω σε επαφή με πολύ κόσμο . Κι αν πρόβαλλα τόσο πολύ από την πλευρά μου το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο που   υπεραγαπούσα ήταν επειδή μου έδωσε βήμα αυτή η εφημερίδα.  Το όνειρο του Θόδωρου Νικολαΐδη ήταν να γίνουν  τα «Πειραϊκά»  ( και τα «Αθηναϊκά »)ολόκληρη σελίδα  . Δυστυχώς μας πρόλαβε η μεγάλη κρίση και το όνειρο δεν έγινε πραγματικότητα.  Από αυτή  εδώ τη στήλη γνώρισα πολύ κόσμο . Προσπάθησα όσο μπορούσα για το καλύτερο . Ζούσα τον παλμό των ομάδων τον  σφυγμό και την αγωνία των ανθρώπων τους. . Σίγουρα έγιναν και λάθη. Κι αν σε αυτή την πορεία στεναχώρησα κάποιους , ειλικρινά ζητάω συγνώμη. Θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς τους αναγνώστες  για την αγάπη  που με περιβάλλατε. Που αγκαλιάσατε αυτή την προσπάθεια . Τους παράγοντες των ομάδων , τους προπονητές που συνεργάστηκα μαζί τους, τους ποδοσφαιριστές,  τους φιλάθλους και φυσικά την   Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων  Πειραιά  και τις εκάστοτε διοικήσεις της . Την Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Δυτικής Αττικής και ιδιαίτερα τον πρόεδρο της Μιχάλη Τζανόπουλο ένα σημαντικό άνθρωπο και παράγοντα. Πάνω από όλα όμως θέλω να ευχαριστήσω τους δυο στενούς μου συνεργάτες τον Φώτη Περιφάνη ένα δικό μου δημιούργημα που με έβγαλε «ασπροπρόσωπο» και τον  έμπειρο Στάθη Μηλιδώνη με τον οποίο γνωριζόμαστε κοντά 40 χρόνια και  γνωρίζει όσο λίγοι , το Πειραϊκό ποδόσφαιρο. Χωρίς αυτούς δεν ήταν και τόσο εύκολο να τα καταφέρω. 34 χρόνια μετά και ήλθε η ώρα να αποχωρήσω . Ένας μεγάλος κύκλος κλείνει. Μια νέα σελίδα όμως ανοίγει . Το μεράκι   η αγάπη και η αφοσίωση στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο  δεν σταματά ποτέ Το ραντεβού μας πλέον θα είναι   μέσω διαδικτύου .Συνεχίζουμε δυναμικά……