Connect with us

A' Ε.Π.Σ.Α.

Μπότσαρης – Ήταν μεγάλη τιμή να υπηρετήσω την Δοξάρα από τις θέσεις του Γ. Γ και του Προέδρου

O απολογισμός των 2 χρόνων

Published

on

Αποχώρηση του Καρόλου Μπότσαρη από την θέση του προέδρου της Δόξας Βύρωνα

Έπειτα από 2 χρόνια συνεχούς ενασχόλησης με τα κοινά της ομάδας η διαδρομή έφτασε στο τέλος της.Οι λόγοι θα ανακοινωθούν στην Γ. Σ. Ήταν μεγάλη τιμή να υπηρετήσω την Δοξάρα από τις θέσεις του Γ. Γ και του Προέδρου.Δύο χρόνια γεμάτα από εικόνες με δυνατά συναισθήματα άλλοτε χαράς,λύπης, απογοήτευσης, αισιοδοξίας, πίστης, πισώπλατων χτυπημάτων..
Όμως μας μένει η χαρά και η ικανοποίηση ότι κάποια πράγματα μπήκαν σε μια σειρά και ότι εμείς, οι απλοί φίλαθλοι απ την κερκίδα , αναλάβαμε την ευθύνη μιας τεράστιας Ομάδας στα πρόθυρα της διάλυσης το καλοκαίρι του 2018 και παρόλα τα σκαμπανεβασματα και λάθη θέσαμε τα θεμέλια για να ορθοποδήσει η μεγάλη μας αγάπη.
Ας κάνουμε όμως έναν απολογισμό αυτών των 2 χρόνων.
Ιούλιος 2018, η χρονιά έχει τελειώσει, ο λαός της Δόξας απαιτεί από την τότε διοίκηση να παραδώσει και στις εκλογές βγαίνει μπροστάρης ο Βαγγέλης Καμίτσης αναλαμβάνοντας την ομάδα από την απελθούσα διοίκηση αρχές Αυγούστου. Στο πλάι του έχει εμένα και άλλους 5 Δοξίτες.Το οποίο πλάνο υπήρξε ανατράπηκε απ την πρώτη μέρα που ανεβήκαμε στα γραφεία της ομάδας και στην αποθήκη δεν βρήκαμε τίποτα.. Έτσι όταν οι άλλες ομάδες ξεκινούσαν προετοιμασία η Δόξα δεν είχε ούτε κάλτσα, ούτε παίκτες. Από εκείνο το σημείο έπρεπε να είχαμε συνειδητοποιήσει ότι η χρονιά θα ήταν πάρα πολύ δύσκολη αλλά μας τύφλωσε το πάθος.. Η συνέχεια είναι γνωστή καθώς η ομάδα δεν κατάφερε να είναι ανταγωνιστική λόγο πίεσης χρόνου, γιατί σε πολύ μικρό διάστημα έπρεπε να στηθεί μια ομάδα απ το 0 και λόγο απειρίας έγιναν λάθος επιλογές σε πολλούς τομείς .. Το πιο δυσάρεστο είναι ότι άνθρωποι που θεωρητικά νοιάζονται και αγαπάνε την ομάδα δεν έδωσαν μια χείρα βοηθείας παρά ασκούσαν κριτική και φάνηκε ότι δεν είναι ο σύλλογος πάνω απ όλα.. Ακόμα και το Γενάρη που μάταια ψάχναμε τρόπο σωτηρίας της ομάδας το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο..Πόρτες κλειστές και ένας ανελέητος πόλεμος με σκοπό να πληγεί η ομάδα. Ετσι μοιραία ήρθε η οδυνηρή πτώση στην Β κατηγορία.. Ο Βαγγέλης έπρεπε να αποχωρήσει στην Αμερική για επαγγελματικούς λόγους και εγώ θεώρησα ότι έπρεπε να συνεχίσουμε βασιζόμενος στην εμπειρία που αποκτήθηκε αλλά και στον άπλετο χρόνο (που τόσο μας είχε λείψει την πρώτη χρονιά) που είχαμε μπροστά μας για να οργανωθούμε μέχρι την επόμενη σεζόν. Οι προβλέψεις των αμέτοχων ήταν ότι θα ρίχναμε την ομάδα για άλλη μια φορά .. Αποτέλεσμα, γιατί αυτό μετράει τελικά για τους περισσοτέρους , της φετινής προσπάθειας ήταν η άνοδος και επιστροφή στην Α’ με μια βασική διαφορά. Αυτή τη φορά η ομάδα έχει υλικό, παίκτες και διάθεση να υπάρξει ομαλή μετάβαση.Αρωγός αυτής της προσπάθειας ήταν μια παρέα ανθρώπων που παρά τις όποιες διάφορες στις αντιλήψεις, συνεργάστηκαν και έτρεξαν όπου τους ζητήθηκε.
Θέλω να ευχαριστήσω τον κόσμο της ομάδας που αυτά τα 2 χρόνια παρέμεινε πιστός στις δυσκολίες, μας εμπιστεύτηκε και μας στήριξε στις αποφάσεις που πήραμε.
Το μεγαλύτερο κομμάτι της φετινής ανόδου αξίζει στους προπονητές και ποδοσφαιριστές της ομάδας και ειδικά σ αυτούς που έβαλαν πλάτη στα δύσκολα!

Τα υπόλοιπα θα τα πούμε στην Γενική Συνέλευση..

Υ.γ οι ξεφτίλες που έχετε το θράσος να λέτε οτι η ομάδα ανέβηκε λόγο covid-19 πρέπει να ντρέπεστε.. Σεβασμός για τους κόπους που έκαναν και τον ιδρώτα που έχυσαν οι παίκτες, οι προπονητές και όλο το επιτελείο.. Η ομάδα ήταν 3η με 8 αγωνιστικές και εύκολο πρόγραμμα.. Αλλά έτσι είναι όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια..