Διαίρει και βασίλευε..  για την τρίτη τετραετία  !!!

Μετ’ επιτάσεως τέθηκε τις τελευταίες μέρες στα ενδότερα του Μεγάρου Μαξίμου και στις ”δεξαμενές” σκέψεις του επικοινωνιακού επιτελείου του πρωθυπουργού, το κρίσιμο και σύνθετο ερώτημα αν η Ν.Δ. μεσομακροπρόθεσμα θα έχει οφέλη από την ενδεχόμενη κατάρρευση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ, στην μετά Τσίπρα εποχή, εξαιτίας της αδυναμίας της νέας ηγεσίας που θα εκλεγεί να ανατάξει το κόμμα και να το καταστήσει ανταγωνιστικό στην διεκδίκηση της εξουσίας.

Το πιθανότερο εκτίμησαν μετά από ενδελεχή εξέταση και δυναμική ανάλυση- στάθμιση της ακολουθίας των αριθμητικών και πολιτικών δεδομένων, είναι ότι η Ν.Δ. θα έχει ελάχιστα κέρδη να εισπράξει από μια τέτοια εξέλιξη ενώ θα έρθει αντιμέτωπη και με μια δυνητικά απειλητική, για την κυριαρχία της κρίση.   Και αυτό για δύο λόγους.

Ο πρώτος είναι ότι η Ν.Δ. δεν μπορεί να λειτουργήσει ως δεξαμενή υποδοχής δυσαρεστημένων ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Τα όποια κενά δημιουργούνται στην πολιτική σκηνή από υποχωρήσεις,  καταρρεύσεις και εξαερώσεις κομμάτων καλύπτονται με βάση την Ιστορική εμπειρία, από σχήματα όμορων ιδεολογικοπολιτικών χώρων.
Μια ανεξέλεγκτη περιδίνηση και παρατεταμένη κρίση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ θα πυροδοτήσει με μαθηματική ακρίβεια ένα ντόμινο εξελίξεων, ρευστοποιήσεων ανακατατάξεων και μετακινήσεων από την Αριστερά, στην κεντροαριστερά και το πολιτικό κέντρο.

Θα ακολουθηθεί δηλαδή η ακριβώς αντίστροφη διαδρομή του 2015 όταν οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, το εγκατέλειψαν για να στηρίξουν το αντιμνημονιακό αφήγημα του Αλέξη Τσίπρα.
Όταν ανοίγει όμως ο ασκός του Αιόλου, με τέτοιας ιστορικής κλίμακας πολιτικές κρίσεις, η πλοήγηση σε αχαρτογράφητα ύδατα εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για όλους τους παίκτες στο POWER GAME του κομματικού ανταγωνισμού, καθώς αστάθμητοι παράγοντες και μεταβλητές μπορεί να επηρεάσουν το σύνολο των δυνάμεων και να οδηγήσουν σε καραμπόλες, ανακατανομές ,ανασυνθέσεις και αναδιατάξεις του ευρύτερου πολιτικού σκηνικού.

Και εδώ φτάνουμε στον δεύτερο και σοβαρότερο λόγο επισήμαναν τα επιτελικά στελέχη του επικοινωνιακού επιτελείου.
Η σταδιακή ενδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ ως υπόθεση εργασίας, με την παλιννόστηση των παλαιών ψηφοφόρων του από τον ΣΥΡΙΖΑ και η προβολή του από τα συστημικά media  ως μιας σοβαρής, αξιόπιστης, εναλλακτικής κυβερνητικής λύσης ενδέχεται να διαταράξει το ισοζύγιο εισροών-εκροών που διαμορφώνεται από τους ψηφοφόρους του ”κέντρου” στον ανταγωνισμό με την Ν.Δ. και να απειλήσει ευθέως σε δεύτερο χρόνο, την ηγεμονία του κυβερνώντος κόμματος.

Το βέλτιστο και ωφέλιμο σενάριο για τη Ν.Δ. είναι η ελεγχόμενη κρίση και η ”στασιμότητα” στον ΣΥΡΙΖΑ, ει δυνατόν τα ποσοστά του να κινούνται και με την νέα ηγεσία πέριξ του 15% και η εξασθενημένη ισχύς ή η μικρή βελτίωση του ποσοστού του ΠΑΣΟΚ που δεν θα υπερβαίνει το 15% και δεν θα ανατρέπει τις κρίσιμες ισορροπίες στον ζωτικό και στρατηγικό χώρο του πολιτικού κέντρου που έχει καταλάβει και μονοπωλεί η Ν.Δ.

Με έναν τέτοιο ”παγιωμένο” συσχετισμό στον άξονα Ν.Δ -ΣΥΡΙΖΑ- ΠΑΣΟΚ, όπου τα δύο κόμματα της μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης αθροιστικά θα συγκεντρώνουν περίπου το 30% και με πολυκερματισμένες τις δυνάμεις και τα κομματικά μορφώματα που κινούνται στα δεξιά της Ν.Δ. και του πολιτικού φάσματος, οι εκλογικοί αναλυτές του κυβερνώντος
κόμματος εκτιμούν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης με το πλεονέκτημα που του δίνει και ο εκλογικός νόμος της ενισχυμένης αναλογικής, μπορεί να διεκδικήσει με αξιώσεις  μια νέα-τρίτη-τετραετία, στον βαθμό που η οικονομική και κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης θα βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης των λαϊκών στρωμάτων, με την τιθάσευση της ακρίβειας και την αύξηση των χαμηλών μισθών και θα επιλύσει τα σοβαρότατα προβλήματα της καθημερινότητας, με αιχμή την Υγεία και την Παιδεία, που αντιμετωπίζουν οι πολίτες.