Ρομάνο: «Θέλω να βάλω κι εγώ το λιθαράκι μου για την άνοδο»

Οι μέρες των εορτών πλησιάζουν με τον Ντιέγκο Ρομάνο να παίρνει την θέση του απέναντί μας, σε ένα διάλογο εφ’ όλης της ύλης. Μας μίλησε από το Μπόκα – Ρίβερ μέχρι τον Φραπέ που τον… «κέρασαν» οι φίλαθλοι της Λάρισας. Από το μεγαλύτερο κεφάλαιο στην ζωή του, την οικογένειά του μέχρι τους μέντορες του στην Αργεντινή, ενώ δεν δίστασε να δώσει κάποιες συμβουλές, όπως άλλωστε κάνει συνεχώς στο γήπεδο. Τρελαίνεται όταν ακούει τον κόσμο να φωνάζει το όνομά του και υπόσχεται πως θα τα δώσει όλα για αυτούς. Δεν θα μπορούσε, τέλος, να μην οριοθετήσει τον μεγάλο στόχο του με τον Εθνικό για την φετινή σεζόν, καθώς και να μοιράσει τις ευχές του για αυτές τις ξεχωριστές μέρες…

Εκλεισες 10 χρόνια στην Ελλάδα και μιλάς εξαιρετικά τα ελληνικά. Αισθάνεσαι πλέον και λίγο Έλληνας;

Ν.Ρ.: Πρώτα από όλα να πω πως δυσκολεύομαι ακόμη με τα ελληνικά. Προσπαθούμε ακόμη να μάθουμε, αλλά χαιρόμαστε -εγώ και η οικογένειά μου- που είμαστε αγαπημένοι τόσο χρόνια εδώ από όλο τον κόσμο. Η αγάπη του μας έδωσε δύναμη που είμαστε τόσα χρόνια μακριά από τη χώρα μας και σίγουρα νιώθουμε λίγο περισσότερο Έλληνες, αφού τα παιδιά μας έχουν μεγαλώσει εδώ. Γενικά είμαστε πάρα πολύ ευχαριστημένοι εδώ.

– Δεύτερη χρονιά στον Εθνικό. Πως πάρθηκε η απόφαση για τη συνέχιση της συνεργασίας;

Ν.Ρ.: Για εμένα είναι μεγάλη χαρά που συνεχίζω στον Εθνικό. Πέρσι δεν καταφέραμε τον στόχο, να ανέβουμε δηλαδή την κατηγορία και είχα επίσης έναν μεγάλο τραυματισμό. Η διοίκηση και ο κόσμος ήταν δίπλα μου κι αυτό μου έδωσε δύναμη να γυρίσω πιο δυνατός. Όταν συζητήσαμε για δεύτερη χρονιά, δεν το σκέφτηκα καθόλου. Ήξερα ότι ο στόχος είναι να δούμε αυτή την ομάδα σε μεγαλύτερη κατηγορία και θέλω να βάλω κι εγώ το «λιθαράκι» μου για αυτό τον σκοπό.

– Πέρσι τραυματίστηκες στο ματς με το Κερατσίνι, λίγο πριν τα πλέι οφ. Πιστεύεις ότι επηρεάστηκε η ομάδα από τον τραυματισμό σου;

Ν.Ρ.: Δεν νομίζω. Σίγουρα επηρέασε λίγο το κλίμα, επειδή ο κόσμος με αγαπούσε πάρα πολύ. Ήμασταν όπως και φέτος μια οικογένεια. Το ίδιο θα συνέβαινε με τον καθένα, εάν είχε έναν τόσο σοβαρό τραυματισμό. Τα παιδιά τα έδωσαν όλα, αλλά δεν ήρθε η άνοδος. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Πολλές φορές καταφέρνεις τον στόχο κι άλλες όχι. Το πιο σημαντικό είναι πως μετά την περσινή αποτυχία η διοίκηση, ο κόσμος και οι παίκτες δεν τα παρατήσαμε και συνεχίζουμε φέτος, όπου σίγουρα θα το καταφέρουμε.

– Πως σου φαίνεται ο όμιλος φέτος, σε σχέση με πέρσι;

Ν.Ρ.: Νομίζω πως είναι πιο δύσκολα. Υπάρχουν ομάδες από την Κρήτη πολύ δυνατές, όπως κι αυτές από εδώ. Ωστόσο όλα εξαρτώνται από εμάς. Είμαστε πάρα πολύ δυνατοί και είμαστε μια οικογένεια. Με την καθημερινή μας δουλειά, θα τα καταφέρουμε.

– Ντιέγκο Ρομάνο: Άνοδος με Εργοτέλη το 2013 -τραυματισμός και υποβιβασμός του Εργοτέλη-. Άνοδος με Ηρακλή κι άνοδος με Απόλλωνα. Ποιο είναι το μυστικό στις επιτυχίες;

Ν.Ρ.: Δόξα τω θεώ πιστεύω πως είναι κάτι από πάνω που με βοηθάει. Είμαι τυχερός που ανέβασα τόσες ομάδες. Για αυτό άλλωστε έμεινα και φέτος. Ο Εθνικός είναι η μοναδική ομάδα που έχω παίξει σε τόσο χαμηλή κατηγορία και δεν την έχω ανεβάσει. Νομίζω πως κι αυτό συνέβη λόγω του τραυματισμού που έχασα τα τελευταία ματς. Έτσι το είχα σαν ανάγκη να συνεχίσω στην ομάδα και να πετύχω τον στόχο. Θέλω να το καταφέρω και για εμένα αλλά και για τον κόσμο του Εθνικού.

– Χτύπησες το 2011 σε ένα ματς κόντρα στην Τρίπολη κι έμεινες για μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός. Επέστρεψες δυνατός. Πως τα κατάφερες τότε;

Ν.Ρ.: Νομίζω ότι πάνω από όλα, αυτό που πρέπει να έχεις είναι μια μεγάλη οικογένεια. Είχα τη γυναίκα μου δίπλα μου στα δύσκολα. Τότε είχαμε και πολλούς αγαπημένους φίλους στην Κρήτη. Ήταν η καλύτερη χρονιά μου. Είχα προτάσεις για να κάνω μεγάλη καριέρα κι συνέβη αυτό. Στο νοσοκομείο είχα μόνο τη γυναίκα μου και αφήναμε τα παιδιά μας μόνα στο σπίτι. Δεν είπαμε τίποτα στην Αργεντινή για να μην στεναχωρήσουμε τους οικείους μας. Τότε κατάλαβα ότι έπρεπε να επιστρέψω πιο δυνατός καθώς είχα στόχους. Πάντα πρέπει να έχουμε στόχους στη ζωή μας. Αυτό λέω και στο παιδί μου που παίζει μπάλα. Κάποια στιγμή μπορεί να σου τύχουν δυσκολίες και εκεί είναι που πρέπει να φανείς δυνατός. Η δύναμη είναι μέσα μας. Με δουλειά και με πίστη στον Θεό, αλλά και στήριξη από την οικογένεια μπορούμε να καταφέρουμε όποιον στόχο έχουμε θέσει.

Κεφάλαιο Αργεντινή

– «Εάν πετάξεις την μπάλα σε ένα παιδί, το πρώτο πράγμα που θα κάνει είναι να την κλωτσήσει» είπε μεταξύ πολλών ο Εντουάρντο Γκαλεάνο. Αυτό ισχύει στον απόλυτο βαθμό στην Αργεντινή;

Ν.Ρ.: Πρέπει κάποιος να πάει να το δει και να το ζήσει για να καταλάβει. Το ποδόσφαιρο στην Αργεντινή είναι «αρρώστια». Όπως το είπες. Βλέπουν μια μπάλα και την κλωτσάνε. Αυτό ισχύει στον απόλυτο βαθμό στην Αργεντινή.

– Μοιάζει ο Έλληνας φίλαθλος στην κουλτούρα με αυτόν της Αργεντινής;

Ν.Ρ.: Ναι. Πάρα πολύ. Όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, αλλά γενική η κουλτούρα του Έλληνα είναι πολύ κοντά σε αυτή του Αργεντινού. Για αυτό κι εμείς νιώθουμε πολύ σαν το σπίτι μας. Το ποδόσφαιρο εδώ το ζουν όπως στην Αργεντινή.

Ν.Ρ.: Θέλω να τους ευχαριστήσω για την αγάπη που μου δίνουν σε κάθε παιχνίδι. Όταν ακούω το όνομά μου νιώθω κάτι πολύ δυνατό και είναι χαρά μου να παίζω σε αυτή την ομάδα. Θα τα δώσουμε όλα για να πετύχουμε τον στόχο να τους κάνουμε χαρούμενους. Αυτές τις μέρες των εορτών πρέπει να τις περάσουμε με την οικογένειά μας. Με τους φίλους μας και με αυτούς που αγαπάμε. Πάνω από όλα υγεία καθώς όταν έχεις υγεία καταφέρνεις τα πάντα. Πρέπει όλοι να σκεφτόμαστε πως είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίσοι και κανείς δεν είναι πάνω από τον άλλο! Πρέπει να υπάρχει αγάπη και να περνάμε καλά κάθε μέρα.

– Και στην οικονομία έχουμε κοινά. Στην Αργεντινή με τα προβλήματα του 2001 και 2014, ενώ στην Ελλάδα από το 2009 και μετά. Πως αντιμετωπίστηκαν σε κάθε περίπτωση τα προβλήματα;

Ν.Ρ.: Και σε αυτό, δυστυχώς, είμαστε κοντά. Η Ελλάδα ήταν τυχερή που είχε την βοήθεια της Ευρώπης. Η Αργεντινή το πέρασε μόνη το 2001 και καταστράφηκαν όλα. Η Ελλάδα είναι μια πανέμορφη και τρομερή χώρα και για αυτό την κρατήσανε. Σιγά σιγά θα βρει τον δρόμο της.

– Στο Μπόκα – Ρίβερ με ποια πλευρά ήσουν;

Ν.Ρ.: Κοίτα, εγώ είμαι Ροσάριο Σεντράλ. Στην αρχή ήμουν με την Μπόκα Τζούνιορς διότι μου άρεσε. Μετά από όλα όσα έγιναν, ήθελα να το πάρει η Ρίβερ. Πιστεύω πως στην Μπόκα δεν ήθελαν να παίξουν το παιχνίδι. Συνέχεια συμβαίνουν αυτά εκεί πέρα. Επίσης ήθελαν οι πολιτικοί να το φέρουν στην Ευρώπη και δεν μου άρεσε καθόλου. Το δίκαιο λοιπόν ήταν να το πάρει η Ρίβερ.

– Θυμάσαι το σκηνικό με τον καφέ στην Λάρισα; Κι εδώ πετάνε πράγματα!

Ν.Ρ.: (Γέλια) Ναι, ήταν μια πολύ όμορφη στιγμή (κι άλλα γέλια). Προηγούμασταν 1-0 και πήγα να κτυπήσω το κόρνερ. Ήθελα να κερδίσω χρόνο. Τότε μου έριξαν ένα καφέ και τον πήρα να «χαλαρώσω» λίγο. Στην Αργεντινή δεν «κερνάνε» καφέ, αλλά πέτρες.

– Μέσι ή Μαραντόνα.

Ν.Ρ.: Ντιέγκο. Μόνο Μαραντόνα. Ο Μέσι είναι ένας φανταστικός παίκτης. Ο Μαραντόνα είναι Θεός. Αυτός μας έκανε να αγαπήσουμε την μπάλα. Είναι ηγέτης. Εντάξει… ο ένας είναι παικταράς, ο άλλος είναι ο Θεός.

– Ντρίμπλα και σακούλα. Ετσι μαθαίνουν τα παιδιά μπάλα στην Αργεντινή;

Ν.Ρ.: Είμαστε λίγο πίσω με αυτό που γίνεται στην Ευρώπη. Εκεί πέρα βλέπουμε την μπάλα και τρέχουμε από πίσω. Πρέπει να μάθουμε λίγο από οργάνωση, τακτική και διατροφή. Όλα αυτά που καλά κάνουνε και έχουν στην Ευρώπη και είναι μπροστά. Η Αργεντινή είναι γεμάτη ταλέντο. Εάν οργανωθεί λίγο θα τα πάμε εξαιρετικά.

Η οικογένεια πάνω από όλα

– Πως πήρες το οκ το 2008 να κάνεις το άλμα από την Αργεντινή στην Ελλάδα;

Ν.Ρ.: Ήταν μια δύσκολη απόφαση. Ήμουν στην Σαν Μαρτίν Τουκουμάν και είχαμε πάρει την άνοδο. Η ομάδα ήθελε να με κρατήσει. Ωστόσο ήρθε μια πολύ καλή πρόταση από τον Εργοτέλη. Εγώ ήμουν μεγάλος τότε, στα 28 και δεν μπορούσαν να πω όχι. Είχαμε ανάγκη. Ειλικρινά δεν θέλαμε, αλλά ήρθαμε. Ευτυχώς έχω μια γυναίκα που είναι όλη τη ζωή μου δίπλα μου. Πάντα το λέω, την καριέρα που έκανα, την έκανα στην πλάτη της. Στο εξάμηνο ήθελα να φύγω κι εκείνη με κράτησε στην Ελλάδα. Μου έδινε δύναμη λίγο λίγο ώστε να συνεχίσω και τελικά μείναμε.

– Πως πάει ο Τιάγκο με την μπάλα.

Ν.Ρ.: Κοίτα είναι παιδί μου και δεν θέλω να τον κολακεύω. Αλλά είναι ένα εξαιρετικό ταλέντο. Παίζει στα εξτρέμ. Είναι γρήγορος και ντριπλαδόρος. Έχει μέλλον αλλά πρέπει να δουλέψει σκληρά. Υγεία πάνω από όλα και θα τα καταφέρει.

– Ξέρω πως επίσης ο Τιάγκο λατρεύει την «Αλμπισελέστε». Το καλοκαίρι σας άρεσε γενικά η Αργεντινή στο Μουντιάλ;

Ν.Ρ.: Είδαμε έναν προπονητή που μας άρεσε στην αρχή, αλλά στη συνέχεια τα έκανε λίμπα. Τίποτα. Απογοήτευση το καλοκαίρι.

– Οι νέοι ποδοσφαιριστές ασχολούνται συνέχεια με τα social media. Ποια η άποψη σου πάνω σε αυτό το θέμα;

Ν.Ρ.: Εγώ δεν έχω. Είμαι «παλαιομοδίτικης». Εχει όμως ο γιός μου κι όλα τα παιδιά. Πρέπει να βρεθεί μια ισορροπία. Είναι μεγάλο πρόβλημα στα νέα παιδιά. Πρέπει να βρεθεί μια ισορροπία. Για όλα υπάρχει χρόνος. Για διάβασμα, για μελέτη για αθλητισμό και για το… κινητό. Αρκεί όμως να γίνεται σωστά. Το δύσκολο είναι να βρεθεί η ισορροπία. Τα παιδιά τώρα είναι πανέξυπνα και ακούνε. Πρέπει κι η οικογένεια να αναλάβει το ρόλο της και να μιλάει.

– Είσαι στα 38 και πλέον δίνεις συμβουλές. Εσύ από ποιους πήρες τις συμβουλές σου όταν ήσουν νέος;

Ν.Ρ.: Στην Αργεντινή είχα περάσει από μεγάλες ομάδες. Πέρασα από την Νιούελς Ολντ Μπόις όπου είχα μεγάλους συμπαίκτες. Θυμάμαι τον Luis Islas χαρακτηριστικά που έπαιξε και Μουντιάλ. Τον Julio Saltana, μεγάλο παίκτη της Μπόκα Τζούνιος. Νομίζω πως πήρα βοήθεια. Και για αυτό προσπαθώ κι εγώ να βοηθήσω τα παιδιά. Το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει, αλλά τα παιδιά ρωτάνε και αυτό είναι καλό. Πολλά με παίρνουν τηλέφωνο να με ρωτήσουν πράγματα και χαίρομαι για αυτό. Πάντα μαθαίνεις σε αυτή τη ζωή.

– Μεγάλο συμβόλαιο ή καριέρα στην ομάδα που αγαπάς.

Ν.Ρ.: Δύσκολη ερώτηση. Το ποδόσφαιρο σου εξασφαλίζει το μέλλον όταν πετύχεις το καλό συμβόλαιο. Όταν έχεις κι οικογένεια πρέπει να σκεφτείς τα παιδιά σου. Πρέπει να αγαπήσεις από μικρός το ποδόσφαιρο, δίχως να έχεις στόχο τα χρήματα. Αγαπάς αυτό που κάνεις κι από εκεί και πέρα προχωράς και όλα έρχονται όπως πρέπει.

– Πως κρατιέσαι τόσο καλά και σε αυτή την ηλικίας;

Ν.Ρ.: Η αγάπη που έχω στο ποδόσφαιρο. Δεν είμαι έτοιμος να σταματήσω και κάθε μέρα παίρνω χαρά από την μπάλα. Κάθε μέρα η προπόνηση μου δίνει δύναμη διότι το κάνω με την καρδιά μου. Κάθε χρόνο έχω ένα στόχο για να παλέψω.

– Το επόμενο βήμα;

Ν.Ρ.: Βλέπω πως μου αρέσει η προπονητική αλλά σε ακαδημίες. Από εκεί ξεκινάνε όλα. Παίρνεις ένα παιδί και το βοηθάς και το μαθαίνεις. Έχω εμπειρίες και μπορώ να τις μεταδώσω.

Πάμε να σε πειράξουμε με τις πληρωμένες ερωτήσεις.

– Μάτε (ποτό της Αργεντινής χωρίς αλκοόλ) ή Μπύρα;

Ν.Ρ.: (Χαμόγελα) Πάντα μετά το ματς επιβάλλεται μια μπύρα. Το ξέρουν οι Buter και Blanco πως μoυ αρέσει η μπύρα μετά το ματς!!!

– Το μήνυμά σου για τις γιορτές στον κόσμο του Εθνικού;

Ν.Ρ.: Θέλω να τους ευχαριστήσω για την αγάπη που μου δίνουν σε κάθε παιχνίδι. Όταν ακούω το όνομά μου νιώθω κάτι πολύ δυνατό και είναι χαρά μου να παίζω σε αυτή την ομάδα. Θα τα δώσουμε όλα για να πετύχουμε τον στόχο να τους κάνουμε χαρούμενους. Αυτές τις μέρες των εορτών πρέπει να τις περάσουμε με την οικογένειά μας. Με τους φίλους μας και με αυτούς που αγαπάμε. Πάνω από όλα υγεία καθώς όταν έχεις υγεία καταφέρνεις τα πάντα. Πρέπει όλοι να σκεφτόμαστε πως είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίσοι και κανείς δεν είναι πάνω από τον άλλο! Πρέπει να υπάρχει αγάπη και να περνάμε καλά κάθε μέρα.